ZAFİRİ – 1950 yılında İstanbulda bir ay kadar kalmış halk şâiri Âşık Çakır Çavuşun Boğaziçinde bir balıkcı kahvehânesinde gördüğü bir rum delikanlısı ;hayatı hakkında hiç bir şey bilmediğimiz Çakır Çavuş tarafından (B.:Cemil,Mesud Ekrem, cild 6, sayfa 3455) şu beyitlerle övülmüşdür : Adı güzel Zafiri Gel de sevme kâfiri Denizde yana yana Tunç renginde bir deri Uzun boylu tığ gibi Eller ayaklar iri Topuklar demir gülle Güm güm vurur her biri Bir ıtrı var ıtrı var Utandırır anberi Gümrah saçlar görmemiş Yıllar buyu berberi Makedonyadan kopmuş Zamanın İskenderi Nümâyişle dolaşır Titreterek yerleri Mürâhiklik şânından Bıçken meşreb serseri Bend eyledi Çakırı Âşıkı hünerveri