HABİB – Onyedinci Yüzyıl sonları ile Onsekizinci Yüzyılın ilk yarısında ünlü şâirlerden Nazȋm’in (B.:Nazȋm) mahbubu bir delikalı,bel ki de mahbub bir uşağı; şâir tarafından şu semâi ile övülmüşdür ve semâi yine ünlü bir sanatcı Hacı İsmail Efendi tarafından yegâh faslında bestelenmişdir : Piyâle elde ne demki bezmime Habib gelir Ayağıma ayağıyla benim nasib gelir Nazȋmi hasta derûne ilâc iden bulunur Anın da derdi dilinden bilir tabib gelir Şevklere mâye ömre sermâye tenlere candır Canlara mihmandır yâ meded âh âh Habib gelir Bibl.:Haşim Bey Mecmuası ; Faik Reşad,Eslâf .