Bir şeyin şeklini, tabiatını değişdirmek (Türk Lügatı). İstanbul ağzında mecâzen muhtelif mânâlarda kullanılır (Zevk ile seçilmiş güzel misâlleri Hüseyin, Kâzım Bey’den alıyoruz): 1 — Yıkmak, vîran etmek. Zülfün dağıtdı yâr gönül oldu bî karâr San âşiyânı bülbül gülzârı bozdular. Şeyhülislâm Yahyâ 2 — Mağlûb etmek. Ağyardan ayırdılar ey mehlikaa seni Bir hile ile leşkeri küffârı bozdular Şeyhülislâm Yahyâ 3 — Bir hükmün, karârın ibtâli. Yahyâ alurdu nakdi dil ü câna vaslını Ol dilrübânin ettüğü ikrârı bozdular Şeyhülislâm Yahyâ 4 — Edilen yemini, verilen sözü tutmamak. Bağlanub zülfünde bozdum ahdi de peymânı da Çeşmini gördüm unuttum derdi de dermânı da Yenişehirli Avni 5 — Bütün parayı ufaklığa çevirmek. Abdest bozmak — Halk ağzı deyim, işemek. Ağız bozmak — Halk ağzı deyim, küfretmek. Kız bozmak — Halk ağzı deyim, izâlei bikir (B.: Bozmak, argo). Adam bozmak — Halk ağzı deyim, mahcûb etmek. Mideyi bozmak — Halk ağzı deyim, abur cubur şeyler yemek, oburca yemek. Aklını bozmak — Halk ağzı deyim, Gayetle şaşırmak, tecennün etmek. Oruç bozmak — Halk ağzı deyim, İftar etmek. Hava bozmak — Havanın kapanması, soğuması, yağmura, kara dönmesi. Şakaya bozmak — Halk ağzı deyim, Ciddî bir söze, karşı taraf kızınca, ısrar etmeyip ona hemen lâtîfe çeşnisi ...

Bir şeyin şeklini, tabiatını değişdirmek (Türk Lügatı). İstanbul ağzında mecâzen muhtelif mânâlarda kullanılır (Zevk ile seçilmiş güzel misâlleri Hüseyin, Kâzım Bey’den alıyoruz): 1 — Yıkmak, vîran etmek. Zülfün dağıtdı yâr gönül oldu bî karâr San âşiyânı bülbül gülzârı bozdular. Şeyhülislâm Yahyâ 2 — Mağlûb etmek. Ağyardan ayırdılar ey mehlikaa seni Bir hile ile leşkeri küffârı bozdular Şeyhülislâm Yahyâ 3 — Bir hükmün, karârın ibtâli. Yahyâ alurdu nakdi dil ü câna vaslını Ol dilrübânin ettüğü ikrârı bozdular Şeyhülislâm Yahyâ 4 — Edilen yemini, verilen sözü tutmamak. Bağlanub zülfünde bozdum ahdi de peymânı da Çeşmini gördüm unuttum derdi de dermânı da Yenişehirli Avni 5 — Bütün parayı ufaklığa çevirmek. Abdest bozmak — Halk ağzı deyim, işemek. Ağız bozmak — Halk ağzı deyim, küfretmek. Kız bozmak — Halk ağzı deyim, izâlei bikir (B.: Bozmak, argo). Adam bozmak — Halk ağzı deyim, mahcûb etmek. Mideyi bozmak — Halk ağzı deyim, abur cubur şeyler yemek, oburca yemek. Aklını bozmak — Halk ağzı deyim, Gayetle şaşırmak, tecennün etmek. Oruç bozmak — Halk ağzı deyim, İftar etmek. Hava bozmak — Havanın kapanması, soğuması, yağmura, kara dönmesi. Şakaya bozmak — Halk ağzı deyim, Ciddî bir söze, karşı taraf kızınca, ısrar etmeyip ona hemen lâtîfe çeşnisi vermek. Oyun bozanlık — Halk ağzı deyim, Sözünden dönmek. Bozuşma — İki kişi arasında ara açılma, küslük, dargınlık, hattâ bir “adamakıllı, iyice” eki ile eski dostluğun düşmanlığa çevrilmesi. Ordu bozan — Halk ağzı deyim; Bir sözleşmeden ayrılan, ekseriyetin fikrine muhâlif, yerine göre huysuz, ahlâksız, müfsid.